Backward Design

การออกแบบการจัดการเรียนรู้โดยวิธี

   Backward Design

Backward Design หรือการออกแบบย้อนกลับ  เป็นกระบวนการออกแบบการจัดการเรียนรู้ ที่กำหนดหลักฐานการแสดงออกของผู้เรียน/กิจกรรมการประเมินผลการเรียนรู้ของผู้เรียนตามมาตรฐานการเรียนรู้ หรือตามผลการเรียนรู้ที่คาดหวังก่อน แล้วจึงออกแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้เพื่อให้ผู้เรียนมีความรู้ ความสามารถ และแสดงความรู้ ความสามารถตามหลักฐานการแสดงออกของผู้เรียน/กิจกรรมการประเมินผลการเรียนรู้ของผู้เรียนที่กำหนดไว้ วิธีนี้ได้เผยแพร่โดย GrantWiggins และ Jay McTighe เมื่อ ค.ศ.1998 ได้ให้แนวการออกแบบการจัดการเรียนรู้สำหรับ1 หน่วยการเรียนรู้ไว้ 3 ขั้นตอนใหญ่ ๆ

ขั้นที่ 1 กำหนดความรู้ความสามารถของผู้เรียนที่ต้องการ  (Identify desired results)

ขั้นที่ 2 กำหนดการแสดงอออกของผู้เรียนที่เป็นหลักฐานที่ชัดเจน และยอมรับได้ว่าผู้เรียนมี      ความรู้ ความสามารถตามที่กำหนดไว้  (Determine acceptable evidence of learning)

ขั้นที่ 3 ออกแบบการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ (Plan learning experiences and instruction)

การออกแบบการจัดการเรียนรู้ โดยการประยุกต์กระบวนการ  Backward Design

มีขั้นตอนการออกแบบการจัดการเรียนรู้แบบ Backward  Design ดังนี้

1. กำหนดชื่อหน่วยการเรียนรู้

2. ตั้งคำถามสำคัญที่เป็นคำถามสรุปความเข้าใจรวบยอด

3. กำหนดความเข้าใจที่คงทน

4. กำหนดจิตพิสัย

5. กำหนดความคิดรวบยอดหลัก

6. กำหนดความรู้ และทักษะเฉพาะวิชา

7. ตรวจสอบความสอดคล้องของความรู้ และทักษะเฉพาะวิชา

8. กำหนดทักษะคร่อมวิชา

9.  กำหนดการแสดงออกของผู้เรียน

10. จัดกลุ่มหลักฐานการแสดงออกของผู้เรียน ให้เป็นลำดับที่เหมาะสมตามที่จะนำไปจัดการเรียนรู้ให้กับผู้เรียนจริง

11. ออกแบบการจัดการเรียนรู้ เป็นการกำหนดกิจกรรมการจัดการเรียนรู้ หรือจัดประสบการณ์การเรียนรู้

12. ตรวจสอบความเหมาะสมของการออกแบบการจัดการเรียนรู้

13. นำผลการออกแบบการจัดการเรียนรู้ไปจัดการเรียนรู้ให้กับผู้เรียน


ที่มา : http://www.radompon.com/download/BackwardDesign.pdf